شاید در دنیا هیچ صفتی به اندازه‌ی خودخواهی، مورد سوءتفاهم قرار نگرفته باشد. بله، خودخواه بودن چیز بسیار خوبی است، این ماییم که معنای درست خودخواهی را نمیدانیم. اگر "خودخواهی" بلد بودیم به‌جای اینکه در کار دیگری سرک بکشیم همه تلاشمان را بر روی رشد و آسایش خودمان متمرکز میکردیم. اگر خودخواهی بلد بودیم به‌جای اینکه برای انجام هر کاری منتظر تشکر و پاداش باشیم آن کار را برای دل خود و وجدان خودمان انجام میدادیم و اهمیتی به درک کردن یا نکردن دیگران نمیدادیم. اگر خودخواه بودیم به‌جای اینکه با کینه‌توزی نسبت به دیگران، به خود آسیب بزنیم به سلامت و شادی خود فکر میکردیم. اگر خودخواه بودیم به‌جای اینکه همه‌اش به حرف و قضاوت این و آن فکر کنیم با عقل و منطق خودمان تصمیم می‌گرفتیم. اگر خودخواه بودیم به طرف مقابلمان به‌قدر ارزشش احترام نمی‌گذاشتیم، به‌قدر ارزش خودمان احترام می‌گذاشتیم. اگر خودخواه بودیم به‌جای سعی در پایین کشیدن دیگری، تلاش میکردیم خودمان را بالا بکشیم. اگر خودخواه بودیم به‌جای خشمگین شدن و اثبات خود، از هر انتقادی به‌عنوان فرصتی برای پیشرفت خودمان استفاده میکردیم. اگر خودخواه بودیم با هر کس مثل خودش رفتار نمی‌کردیم، بلکه طبق فهم و اخلاقیات خودمان رفتار میکردیم. خودخواهی چیز بدی نیست. ماییم که بلد نیستیم چگونه خودخواهی کنیم.
